Bukkeholstraversen frå Leirvassbu (01.08.2018)  

Det var meldt fint vær og gode tørre forhold, så onsdag 1. august la vi ut på ein lang tur på Bukkeholstraversen. Vi kjørte to biler, og sette igjen den eine bilen ved Geitsætre før vi kjørte den andre inn til Leirvassbu. Det var vi veldig glad for etterpå, for det ville blitt svært langt å gå frå Geitsætre til Leirassbu etterpå (ein kan sjølvsagt satse på haik....).

© Knut Storvik

© Knut Storvik

Frå Leirvassbu gjekk vi inn stigen mot Spiterstulen, men tok til venstre inn mot bunnen av Søre Bukkeholstinden. Da vi gjekk var bekken Tverrbyttna delvis stor som følge av bresmelting, men det gjekk greit å komme seg over.

Stigninga opp mot Søre Bukkeholdstinden er rett og slett kjei. Det er 500 høgdemetre rett opp, men slitet betaler seg når ein kjem oppå. Da venter ein heilt fantastisk ryggtravers bortover og mange timer med moro! Det er nokre luftige partiar i starten, men ikkje meir enn at dei aller fleste klarer det. Ved ein hammer etter start måtte vi gå rundt, ellers går det meste greit. Dersom ein ikkje vil klyve altfor for mykje er det fleire moglegheiter for å gå litt ned og rundt. Dette må den enkelte kjenne på.

© Knut Storvik

© Knut Storvik

Å vandre bortover ryggen og skue mot Bukkehøe etterkvart er berre heilt magisk. Det blir bre på begge sider, og den kvite fargen og utsikten gjer at det som ser milelangt ut går relativt fort. Vi var heldige med tørt underlag og godt vær, men dette er ikkje ein tur ein legg ut på uten nok vann, mat, og utstyr!

Som sagt er det ikkje dei aller største utfordringane med klyving (greit med grunnleggende klatrekunnskaper), men etappen er lang, og det er heilt nødvendig å være i god fysisk form. Eggen over Vakkerbandet var spesielt kul, og det var med stoltheit at vi nådde Bukkehøe.

© Knut Storvik

© Knut Storvik

På forhånd hadde vi spurt oss litt fram, og bestemte oss for å ta med stegjern. Det fekk vi glede av da vi skulle ned frå Bukkehøe på blåisen (lite snø da vi var der) som går ned frå Bukkehøe retning mot Nørdre Bukkehøe.

Vegen ned frå Nørdre Bukkehøe via Svarttinden går greit, men ei rekordstor Søre Illåe førte til at oss fekk ein ekstratur på nokre kilometer da vi skulle krysse elva. Vi måtte nesten heilt inn til brekanten av Søre Illåbreen for å krysse elva.

© Knut Storvik

© Knut Storvik

Det vart seint, men heldigvis rakk vi ned til bilen før det vart bekmørkt. Vi brukte 13 timar med brukbare pauser på nokre av toppane. Anbefaler turen, men start tidlig, sørg for at det er gode forhold, og ha med nok vann, mat og utstyr! God tur!