Det var meldt bra ver, men utrygt for lokal morgentåke. Det tok eg som eit teikn på at det ville lette utover dagen. Samtidig trengte eg å kome meg ut av huset, så det var duka for eit forsøk på å nå Seljeneshornet via Tungremtindane.
Eg sette att hundane heime ettersom Seljeneshornet er av det luftige slaget, og eg er slett ikkje sikker på at dei ville klart å kome seg til topps på Tungremtindane heller. Første hinder kom raskt i form av hester på beite på marka over oss. En liten runde i skogen var nok til å unngå straumgjerdet. Neste hinder var en kuflokk på veien oppe ved Framsetra. Etter å ha blitt godkjent av sjefskua fekk eg sleppe forbi. Men tåka hang fortsatt tung oppe i svingen før Storevasshytta.
Det viste seg å vere lokal tåke under Storevatnet, og sidan eg av og til kunne skimte toppen av Tungremtindane under den obligatoriske kaffistoppen ved hytta, bestemte eg at det blei gjort et forsøk i den retninga. Alternativet var Stokkfonntinden som tydelig var under tåka. Det var fortsatt mykje snø, og elvane hadde stor vassføring. Brua som vart bygd over Andrevassgrova i fjor haust hadde ikkje tålt snøen i vinter så den låg under minst en meter vatn...men det var ikkje noke stort hokus-pokus å krysse elva. Det var mykje snø i fjellsida enda, snøsmeltinga ligg omtrent 1 og en halv måned etter skjema.
På toppen låg tåka og ville ikkje vike. Dermed vart det med denne eine toppen i dag. Ikkje noko poeng å gå ned i Nesdalen og klyve bratt og utsatt viss eg ikkje veit korleis tåka er der. Pga snøen gjekk det fort å gli ned til høgda over Andrevatnet og siste matrast med oversikt over Storevatnet og snøflaka som flaut rundt der nede. Nådde ikkje dagens første mål, men fornøgd lell...
Benutzerkommentare