Etter ei lang veke med lengre arbeidsdagar og mykje møteverksemd i tillegg til restane av Eowind som ikkje akkurat gav fristelse til å komme seg ut. Det såg an til å komme nokre solstrålar, så her gjaldt det å smi mens jarnet er varmt. Reiste til Kyrkjebø og parkerte ved sjukeheimen. Fulgte godt merka rute opp via Ljotebøstølen og Kyrkjebøstølen. Og på vegen opp kom sola fram, noko som absolutt gjev godfølelsen. Det var litt snø det siste stykket opp til Kyrkjebøstølen, men tok likevel sjansen på at det ikkje var for mykje snø opp til Mullurdfjellet. Og det var tung, men likevel overkommeleg det siste stykket opp til toppen. Og når sola skin så fint, kven bryr seg då om at det er litt tungt???? Retur via Kyrkjebøstølen og Naveset. Og i det eg sette meg i bilen for å køyre tilbake til Førde kom dei fyrste dropane med regn.
Og på vegen heimatt blei føret meir og meir krevjande, men eg klarte å komme meg heim før kaoset i Halbrendslia var eit faktum. "timing is everything".
Benutzerkommentare