Vardhusheia, Bergeheia og Krunefjell på ski frå Målandsdalen (30.12.2023)
Written by Kaare_70
| Map |
|
|---|
| Ascents | Bergeheia (706m) | 30.12.2023 |
|---|---|---|
| Krunefjell (723m) | 30.12.2023 | |
| Vardhusheia (761m) | 30.12.2023 | |
| Visits of other PBEs | Brogaheia våpenkonteinere (645m) | 30.12.2023 |
Det vart fullklaff med både vêr og føre på denne sjeldne romjusturen til Målands- og Brogaheia. Sidan siste snarvisitt for nokre veker sidan hadde det kome godt med snø over ei tydeleg grense på 5-600moh, medan det var isete og knapt med snø att lenger nede etter mildver og sterk austavind. Me brukte som vanleg om lag 50 min opp til demninga i Sagåna; føret hit opp var raskt på langfeller på den isete vegen. Alt ved demninga forstod me at det ville bli førsteklasses forhold vidare, for her møtte me nysnø som oppe på sjølve heia låg som fleire cm kvitt gull over det heile. Skikkeleg opptur, altså!
Hovudmålet med turen var Vardhusheia som meir og meir har blitt favorittoppen min her inne, og dette ville vera tiande gang og jubileum for meg. I tillegg til å vera ein framifrå skitopp, er Vardhusheia kanskje den finaste utsiktstoppen i Jørpelandsheia. Me brukte 2 ¼ timar til topps før me tok oss ein herleg pause med mat og kaffi på stupkanten 300m over Longavatnet. Etter å ha hatt ein småsur trekk imot over Brogaheia, stilna det heilt av her oppe, og me vart sittande i ¾ time og berre nyta stunda. Her hadde me turens einaste fugleobservasjon ved 4-5 kvitkledde ryper i flukt nedanfor oss.
Etter ein liten sving sørover langs stupkanten gjorde me vendereis og rann ned att på Brogaheia med peiling på Bergeheia. Men først var me bortom gøymestaden etter våpensleppet her i november 1944, der det var så djup snø at ingenting var synleg. Ein time etter at me braut opp frå Vardhusheia, stod me på toppen av Bergeheia, og berre 25 min seinare heilt vest på sjølvaste Krunefjell. Utsikten herifrå står ikkje mykje tilbake for den frå Vardhusheia, og særleg i nysnø og låg desembersol var det ei stor oppleving.
Men berre ei vekes tid etter solsnu er dagen kort, og me måtte alt tenka på heimvegen. Den vart lagd tilbake til Bergeheia før me rann ned langs nordryggen og tilbake til spora våre ved utløpet av Målandsvatnet. Så var det å koma seg like heile ned den isete vegen til Boremyr og Rv. 13 att, og her var me framme akkurat til solnedgang.
Dette vart om lag 19 km, 900 hm og litt over 6 timar ute, og ei fantastisk avslutning på turåret 2023!
User comments