Endeleg vart denne turen realitet. Planlagt både i fjor og i år, men har regna bort fleire gonger. Det er ikkje så lang periode anleggsvegen er open heller, og slik tur fortener godt ver. Var tidleg oppe til meg å vere, og 9:15 luffa eg over demningen ved Kvevatnet. I del av terrenget her har eg kun gått ei gong, med Lærdal turlag til Østerbø i Aurland i 2007. Då gikk vi litt feil også. Men på grunn av det, så har eg gått langs Liahovdvatnet ei gong. Når eg såg alle ryggar på tvers mot Store Liahovden, følgde eg rådet min kjære far gav meg stadig når vi var på tur. Gå heller litt lenger for å komme opp på fjellryggen, og styr unna flener. Det lønte seg i dag. Stod på toppen av Store Liahovden 1:32 etter avgang. Følgde ryggen vidare, og sikta meg på eit lite skar. Plutseleg vart det veldig «skrentete» og vanskeleg ved eit elvefar. Eg kom då greitt ned. Kunne med fordel holdt ryggen heilt ut. Greit og fint opp på Vesle Liahovden. Heldt på å gløyme bortom toppunktet, som ikkje er ved varden. Hadde byrja gå, og måtte snu etter 200 meter. Nydeleg utsikt ved og på desse toppane. Alltid fint når ein følgjer fjellryggen ned frå toppane. No var det inn i heilt nytt terreng for meg, ned frå toppen og mot Hilmsvatnet. Nydeleg fint å gå heile vegen frå Vetle Liahovden mot Fossanosi. Tok med vest-toppen og. No var det å gå i retning tilbake mot utgangspunktet. Gikk rask over til Grånosi. Heldt på venstre sida ned frå denne toppen, noko som var lurt. No går ein inn i meir komplekst terreng att, tett på foten av Store Liahovden. Følgde rygg så godt som mogeleg, og fekk lyst å ta med Rikheimkvelvnosi også, noko eg ikkje angra på. Det var veldig fint å gå frå denne toppen og ryggen mot Kvevatnet. Fin utsikt ned Hermundsbotn i retning Øydalen også, frå denne siste toppen på dagens runde i Lærdalsfjell. Kan legge til at Liahovd-toppane deler vi med Aurland. Ein aldelses nydeleg dag i fjellet. Det var greitt å finne fram, sjølv om eg ikkje hadde gått i det meste av terrenget eg besøkte i dag. Kjende også litt på at dette var reinsjakt-terrenget til far min, ivrig reinsjeger som han var. Svært stilt i fjellet når det ikkje er rein her. Ei einsleg ørn, og ein Aurlands-sau var vel behaldinga på runden.
User comments