Har lenge tenkt å gå Besseggen, men på grunn av høgdeskrekken har eg vore litt skeptisk. Eg vil nødig være den som står fast på grunn av at frykta for høgde tar overhånd. Etter kvart som eg har tatt både Eggenipa og Smalerabben i nærområdet mitt, så har eg innsett at sjølv om høgdeskrekken ikkje er borte (noko den ikkje skal være heller), så har eg så pass kontroll at eg kan utfordre meg på Besseggen. Eg tok like godt ei venninne med, som har ein anelse meir høgdeskrekk enn meg, og som alltid har ønskje om å gå Besseggen.
Vi overnatta på Gjendesheim og tok første båt over til Memurubu. Gjekk roleg opp frå Memurubu og vi var like spent begge to. Det blei mange små pausar oppover for å ta bilde av den flotte naturen. Etter kvart såg vi eggen og vart veldig spente på korleis den egentleg skulle være. Dei som vi kjenner, som har gått før seier at det ikkje er så ille, mens andre seier det er veldig skummelt, eg veit ikkje korleis eg vil reagere på eggen. Min strategi er å bli ferdig med det eg synest er skummelt og heller nyte utsikta på toppen. Så det vart strategien min opp eggen. Venninna mi sin strategi var litt annleis, ho ville studere og sjå før ho begir seg ut på turen. Så avtalen vart at eg ikkje skulle vente på ho før eg var oppe.
Sjølv om eg kjente at dette var litt skummelt, så har eg gått turar som eg følte var meir utsett, slik som Eggenipa. Begge kom opp og eg såg at venninna mi er nok tøffare enn meg med tanke på at ho har ein verre høgdeskrekk enn det eg har. Ho fekk hjelp av eit par damer som forbarma seg over ho. Vi tok ein velfortent rast på Veslfjellet før vi tok fatt på nedstiginga. Eit par stopp til, blandt anna på utkikkspunktet. På veg ned frå høgda skulle vi passere klyvepartiet, dette er det få som nemner når vi snakker om Besseggen, men det var ganske ubehageleg ettersom det ikkje er godt fotfeste. Resten av turen kjente vi at no var det godt å komme seg ned og få seg ein dusj før returen til vestlandet. På slike turar gjer ein seg nokre erfaringar. Det eine er at ein er aldri aleiene på slike kjente turar. Folk er veldig hyggelige når dei er på fjellet og ikkje minst veldig behjelpeleg dersom det skulle være noko.
User comments