Store Trolltind via nordaustryggen (07.08.2021)

Eg og Erlend har lenge tenkt oss på nordaustegga på Store Trolltind, men ting har ein tendens til å ta litt tid før det blir satt ut i livet. I mellomtida har jo denne ruta blitt instagramfavoritt, og tilogmed 71 grader nord har rusla opp ruta. Vel vel, om den ikkje kunne reknast som ekstremsport lenger så har den kanskje til gjengjeld ein god sti vi kunne følge.

Nervøs som eg er var det mykje diskusjon om vinden dagen før. Men då laurdags morgon kom var værmeldiga gode greier, og det var berre å kome seg avgårde. Vi hadde avgang frå Soggemoen 7 blank.

Anmarsj og utmarsj gjer jo dette til ein lang tur. No skulle det jo vere mogleg å finne vatn på Norafjell, men grunna den litt tørre sommaren hadde eg fyllt camelbacken min bra allerede frå bilen – her skulle det ikkje bli tomt for vatn! Til gjengjeld vart det jo litt tung sekk opp bakkane, og slikt blir jo ein svett av *pust pes

© Kristian Starheim

© Kristian Starheim

Trask trask opp alle bakkane, heilt til Nordre på 1482. Her fekk vi heile Trollveggen i fleisen – ganske flott! Og her var eg også tom for vatn. Forklarte kanskje kvifor eg kjende meg så lett i beina på slutten. Lurt av Erlend å fylle på Norafjell då.

Vi hadde høyrt litt om dette rappellfestet, og det viste seg jo å vere av det luftige slaget. Så vi leita fram racket og sikra ned dei 4-5 meterane til festet. Og ærlig tala: på denne turen er tauet med først og fremst som sikkerhetsbelte – for klatringa er jo aldri særlig vanskelig. Metera ned til rappellfestet er det farligaste på heile turen, og det er lett å sikre. Det tar like lang tid å sikre seg ned som det tar før ein landar nede i romsdalen om ein skulle ramle. Og ein får god tid til å tenke seg om før ein treff bakken - om kor unødvendig det var å ikkje sikre for eksempel.

© Kristian Starheim

Vel nede var det grei skuring over ryggen, med nokre utsette men enkle punkt. Vi klyvde litt opp og sette standplass på ei hylle under eit riss.

Klatringa er det ikkje så veldig mykje å seie om anna enn at vi brukte 7 lengder som alle var over 50m. Klatringa var enkel, og sjølv om det var sti så rota vi oss vekk eit par gonger, og kom over i lause greier og kompakt fjell. Men enkelt. Erlend bomma litt på uttoppinga og rota seg bort i nokon lause blokker ein ikkje ville ha i fanget, men det var også det mest dramatiske. Dette er altså ikkje ein tur for den flotte klatringa, men settingen er jo meget sexy!

© Kristian Starheim

Då Erlend kika over kanten mot toppen såg han rett i fjeset på ein kar frå Ytre Nordfjord Turlag, og begge vart like overraska. Men då eg kom ut av den skuggefulle nordsida var det altså sol og varmt, fullt av folk og god stemning. Ja slik er det i Romsdalen. Etter litt fotoshoots, glaning på høge fjellveggar, flæsjing av klatreutstyr til eit imponert publikum, og eting av skjeve, var det på tide å kome seg ned.

© Kristian Starheim

© Kristian Starheim

Normalvegen til Store Trolltind er jo morsom, der den slynger seg gjennom renner og galleri i den bratte vestsida. Vi tok ein pause ved bruraskaret for å nyte utsikta. Det var heilt stilt over trollveggen, og eit taulag kunne skimtast på det eg trur må vere Norskeruta. Trollveggen er SÅ drøy. Milde måne, det er så hardcore å klatre den lause, bratte saken der!

Vidare var det stein på stein på stein heile vegen til Trollstigsenteret, berre avbrote av eit iskaldt men oppfriskande bad mellom isfjella ved frokostplassen. Deretter vart det leskedrikk og god stemning i teltet.

© Kristian Starheim

© Kristian Starheim

Takk for turen Erlend. Dette var saker!

Start date	07.08.2021 07:02 (UTC+01:00 DST)
End date	07.08.2021 19:15 (UTC+01:00 DST)
Total Time	12h 13min
Moving Time	5h 47min
Stopped Time	6h 25min
Overall Average	1.1km/h
Moving Average	2.4km/h
Distance	13.8km
Vertical meters	1,893m