Gaustatoppen (19.09.2020)

Det blei sagt at om veret spela på lag den helga eg hadde planlagt å besøke Østlandet skulle ruta bli lagt til Gaustatoppen. Med lovnad om sol og blå himmel så langt auga kan sjå (og dei kan sjå langt på toppen av Gaustatoppen) blei det transport med utgangspunkt i Lørenskog og endepunkt ved Stavsro parkering. Her starta turen opp til Noregs vidaste panoramautsikt.

© Simen Einmo Engdal

På veg opp blei det to avstikkarar; først kort opp til Store Stavsronuten kun eit godt steinkast frå hovudstien, deretter litt lengre opp til Gaustaråen. Herifrå blei det retur til stien kor vi etter kvart slutta oss til resten av følgjet, som i dag bestod av totalt seks.

© Simen Einmo Engdal

© Simen Einmo Engdal

Til tross for at alt av fellesferie og turistsesong var over var vi ikkje riktig åleine om å stake oss opp ein kurs til topps. Det som kunne sjå ut til å bli den siste finvershelga før det skulle kome snø å leggje seg over Rjukans tak var tydeleg peika ut av mange som turhelg. Dermed blei det no gått i kø opp til turisthytta og Gaustabanen, kor det blei ein god rast med sola i fjeset og ein lett vind i ryggen. I mål var vi derimot ikkje enda, og forbi den store masta fann vi det siste strekket mot sjølve toppunktet. Litt grovare ur bortover her, og litt opp og ned blant store kampesteinar, men fint terreng alt i alt. Vel framme var det no berre å ta inn over seg den mykje omtalte panoramautsikta som vi verkeleg fekk utnytta til det maksimale. Omtrent ein sjettedel av Kongeriket heiter det seg at ein ser; det kan eg tru på.

© Simen Einmo Engdal

Returen same veg ned som opp blei kun avbrutt av ein god rast i sola som vi drog ut så lenge vi kunne tillate oss. Inne på turisthytta var det til og med høve til å få seg forfriskningar som knapt kunne ha våre meir kompatibelt med lokalet kor vi no satt og naut vårt otium. Rett og slett ein fulltreffar av ein dag på Østlandets tak!

© Simen Einmo Engdal