Telttur på Løysingevatnet

Dato:

07.08.2015

Turtype:

Fjelltur

Distanse:

10,0km

© Kristian Starheim Det var på tide med den tradisjonelle teltturen til meg og nevøen min, Christopher. Dette var tredje ekspedisjon for fiske og teltovernatting i Stårheimsdalen, og turen denne gongen gjekk til Løysingevatnet. Vi starta klokka 18 frå veienden ved Sigrona i fint sommarvær - ein av dei få fine dagane hittill denne sommaren. Det gjekk radig opp til Indre Fannstøylen, der vi tok første sjokoladepause. Herifrå såg vi også kveldens mål for første gong. Eg hadde ein tanke om at det gjekk sti herifrå og vidare innover dalen. Det gjer det kanskje også, men vi fann den ikkje. Difor vart taktikken å kome seg rett over på stien på andre sida av elva. Her vart det litt roting i myrlendt skog, samt ei litt spennande elvekryssing. Etter ei stund nådde vi stien, og vi tok ei ny pause der stien >>>

Lundavarden

Dato:

06.08.2015

Trollvasstinden og omegn

Dato:

04.08.2015

Turtype:

Fjelltur

Turlengde:

4:30t

Distanse:

13,0km

© Kristian Starheim Det finnast mange typar turar: familieturar, alpinturar, klatreturar, koseturar etc etc. Men eg har i det siste oppdaga aleinegangen; soloturen. All den tid Peakbook dominerast av menn som har eit over-gjennomsnittleg entusiastisk forhold til å rote rundt på fjellet treng eg ikkje å utbrodere aleinegongen for mykje. Eg skal avgrense meg til å seie at det gir ein eigen tilfredstillelse i å kun ha eigen kropp og vurderingsevne som barriere for korleis turen forløper. Ein kort sagt spenner på seg skoa, finn ei rute som kan passe i høve til omfang, risiko etc., også er det berre å dundre på! Med to vekers sommarferie i Noreg i år, og rimelig bra vær, hadde eg sett meg ut eit par potensielle kandidatar for aleinegong. Eg valde Trollevasstinden, både fordi den framsto som ein flott og >>>

Hornelen

Dato:

02.08.2015

© Kristian Starheim Eg og Pappa har lenge snakka om å gå på Hornelen - denne monumentale sjøklippa som ein kan sjå frå stort sett alle kantar mellom Ålesund og Florø. Heksefjell, høgste sjøklippe i nordvesteuropa, med Olav Tryggvasson som førstebestigar av den overhengande aust-veggen; det er mange gode grunnar til å gå på Hornelen. Vi tykte det verka som ein veldig fin tur. Og når det dukka opp ein dag med 15 grader og skiftande skydekke, så var det ikkje anna enn ei gyllen anledning sett gjennom sommaren 2015 sine solbriller. Riktig nok kosta bygene hardt over bilen på veg frå Stårheim til Måløy (Skatestraumtunellen var framleis stengt etter tankbilbrannen nokre veker før). Men Yr.no lova relativt strålande sol over heile Nordfjord! På veg over med ferga klarna det også opp. Men skodda >>>

VMC 2nd try: nemesis-alarm

Dato:

25.07.2015

Turtype:

Klatring

Turlengde:

8:00t

© Kristian Starheim Two weeks ago me and Phil climbed the first 3 pitches of VMC Direct (5.10+/7-, 9 pitches), but we rapped of as team members did not feel in good health. Today me and Dan planned to send this proud line through the tallest section of Cannon. Even though I had been up the route already, I slept nervously the night before, waking up with thoughts about falling at hard moves. These thoughts kept churning in my head during the 2h30min drive up to Cannon. But as always, they disappear once we start climbing. Me and Dan decided to swing leads so that I could try the cruxy 2nd pitch, and he got to try the beautiful 3rd pitch that I climbed last time. 1. pitch (5.7/4?): Up a ramp, Dan took down this pretty fast. 2. pitch (5.10+/6+ e.l. 7-): A physical and cruxy pitch. Wet! Got smoothly through a small >>>

Forsøk på VMC Direct, Cannon: Granite state of mind

Dato:

12.07.2015

Turtype:

Klatring

Store planar i dag - VMC Direct (9 tl, 5.10-11) er kanskje den stoltaste ruta på Cannon. Phil inviterte og eg, som kjenner meg i slag om dagen, slo til. Sov dårlig i heile natt og vakna med indre bilete av brutale fall og sikringar som poppa. Eg tok førstelengda (5.7), Phil andrelengda (5.10+) og tok tre fall på crux-overhenget. Då eg fulgte på til standplassen såg eg han ikkje var i toppform. Om det var den harde taulengda eller om det var dei 25 gradene eller noko anna var usikkert. Eg manna meg opp og tok tredje lengde (5.10+), og klara til mi forbausing å stable meg opp heile det 40 meter høge diederet som er denne lengda. Nydelig og delikat granittklatring heile vegen. Då Phil, som normalt klatrar hard 5.11 på trad og 5.13 på sport, kom hanglande etter såg vil at vil måtte gi opp draumen >>>

Cannon

Dato:

04.07.2015

Turtype:

Klatring

Peak 10 og Crystal Peak

Dato:

22.06.2015

Turtype:

Fjelltur

Turlengde:

3:36t

Distanse:

18,0km

© Kristian Starheim Ny konferansedag med pause frå 12 til 17. Hoppa i joggeskoa og la i veg oppover dei etterkvart så kjende skibakkane. Målet for dagen var å kome meg litt skikkelig opp i høgda. Sidan eg var rimelig gåen i går (etter peakbook-bonanzaen på Peak 8,7,6,5) prøvde eg å ta ei litt roligare marsjfart i dag. Det virkar som at den tynne lufta slit litt ekstra på kroppen. Eg skulle mot Peak 10. Tok same rute som til Peak 9, og var oppe på ryggen under Peak 9 innan rimelig tid. Det var framleis eit stykke til toppen, som ligg litt lenger bak enn Peak 9. Heldigvis kan ein følge ein grusveg ganske langt, og den letta det bratte stykket opp til austryggen av Peak 10 ganske mykje. Deretter var det opp eit snøfelt til toppen, høgda kjendest godt. Toppa ut klokka 14, to timar etter start. Etter ei >>>

Peak 8,7,6,5

Dato:

21.06.2015

Turtype:

Fjelltur

Distanse:

20,0km

© Kristian Starheim Ny dag, nye moglegheiter! Dagens konferanseprogram hadde pause frå 12-17, og denne måtte jo brukast til noko nyttig. For eksempel sightseeing i Breckenridge sentrum? På ingen måte. Eg hoppa i joggeskoa og la i veg mot Peak 8. Det kjendest bedre ut opp bakkane enn i går, men eg tok meg også litt bedre tid. Vegen var rimelig strak: følg skibakkane til topps. USA's høgste skiheis går til toppen av Peak 8. Likevel vart det slitsomt nok på dei opptina snøfelta langs toppryggen. Klokka 2 stod eg på toppen, og bevilga meg ei banan medan eg såg bortetter ryggen. Konferansen starta ikkje att før klokka 17. Kanskje eg kunne svinge innom Peak 7 på veg ned? Det skulle ikkje ta så lang tid, og med denne tynne lufta er det jo oppoverbakkane som tar tid. Synd å kaste vekk all denne oppovertravinga >>>

Peak 9

Dato:

20.06.2015

Turtype:

Fjelltur

Turlengde:

3:00t

Distanse:

11,4km

© Kristian Starheim Hæpp hæpp, konferanseveke i Breckenridge Colorado! Også i Colorado då, som kanskje er min yndlingsstat. Nesten som New Hampshire, berre finare fjell, finare vær og fleire digeridooar (samt fleire rikingar også, vel og merke). Eg ankom fredag kveld, og var litt seint i seng grunna rot med innsjekkinga. Like fullt gjorde tidsforskjela meg lys våken kl. 5. Konferansen byrja ikkje før 8:30, og rett bak hotellet låg peakbook-elementa på rekke og rad. Kunne ein rekke å skrape med seg ein topp før konferansestart? Eg hoppa i joggeskoa og la i veg opp dei snølause alpinbakkane. Raskt merka eg at lufta var noget tynn (pust pes). Toppane over meg hadde dei klingande navna Peak 8, 9 og 10. Eg var ikkje heilt sikker på kven som var kva, men eg sikta meg ut ein høg ein litt mot sør. Då skibakkane >>>