Smørskredtindane - sunnmørsalpane sin indrefilet (30.07.2018)  

I desse travle tider med reproduksjon og greier er tindelivet mitt under eit visst press. Men, eg og Kroksleiven har likevel som mål og få gjennomført minst ein fellestur kvar sommar. Det er mange krav ute og går: toppen bør vere innan rimelig køyredistanse, helst vere ein topp Kroksleiven ikkje har bestige før, og inneha kvalitetar som billedskjønn, fin utsikt, spennande tur, og sexy primærfaktor. Når utgangspunktet er Norfjord, så er det faktisk framleis mykje og ta av!

Årets mål vart allereide utpeikt i fjord sommar: Smørskredtindane. Ein kan seie mykje om Smørskredtindane, men det viktigaste er omtrent dette: då eg i startgropa av mi tindekarriere nådde toppunktet på Slogen i 2007, såg eg rett på Smørskredtindane. Det første eg tenkte var: “Kvifor er eg her og ikkje der?”. Av ein eller annan mystisk grunn, som kanskje finnast i dei svakare sidene av menneskesinnet, har Slogen klara å overskygge sin store nabo, Smørskredtindane. Dette til tross for at dei er ein god slump høgare, har ei flott tindeform sett frå Norangsdalen, og attpåtil er TO kremtoppar. Pf på Store er vel 1300 meter, og toppegga nåast gjennom artig klyving. Treng ein og seie meir?

Mandagen peika seg ut som turdag, med fint vær, barnevakter klar, og hoslåtta ferdiggjort. Dagen før oppdaga eg tilfeldigvis på Insta at det Surnadalske høgdemeteresset TopGun hadde vore på Slogen same dag. Eg nevnte at vi skulle på Smørskredtindane dagen etter. Ho slukte åtet, og dagen etter møtte vi Gunn og Nora ved brua ved Rødset, saman med Arve Dyb som dei hadde avtalt tur med denne dagen.

Vi planla og gå frå Rødsetstøylen i Strandamoldskreddalen. Dette gjer etter sigende returen frå Nordre litt meir kurant. Vi hadde avgang frå sætra ca klokka 10, og det var fin sti innover Tverrdalen. Vi tok så av oppover kring bekkane som kjem ned frå breen mellom Store og Nordre, og kom inn på flanken aust for Allskredhornet. Her kom høgdemetrane raskt, og dette tykte eg var det hardaste partiet på turen for min del, bratt li på på sand og småstein.

© Kristian Starheim

© Kristian Starheim

Deretter stod vi under renna til Store. Her er det ei morene på høgresida av renna (sett nedanfrå). Denne har eit tydelig trakk som ein føl opp til den vesle ryggen til høgre for renna – litt klyving på ryggen. Litt klyving etter vardar på ryggen, før ein går inn i den store renna til venstre der det er enkelt å gå inn. Denne staden er også tydelig varda - eit lite utsprang før det blir bratt, og det skal ikkje vere noko vanskelig om ein går rett. Om ein då ikkje vel Kroksleiven sitt alternativ, som byd på meir alpine utfordringar. Kryss renna på sva, det skal vere greit på tørt føre. Deretter er det varda trakk på venstresida av renna, kjekk og uproblematisk klyving heilt til topps. Kik over kanten på den fantastiske utsikta, og “ohoi”, du er på toppen av Dronninga av Sunmørsalpane.

© Kristian Starheim

© Kristian Starheim

Vi sat her ei stund og kika på utsikta. God stemning, sjølv om vinden var litt kald. Fleire i turlaget hadde bileteseansar for oppdatering av sosiale medier – underteikna inkludert. Dette tok sjølvsagt litt tid, men slik er dagens tindeliv.

Vi tok deretter returen ned renna, og sette nasen mot nordre. Etter tips frå Yo rusla vi ned morena ved breen, og svaberga på nedsida av breen, Her var det veldig greit å gå. Deretter litt rutefundering opp svaa mot nordre. Dei er ikkje så bratte som dei ser ut. Ser ein dei nedanifrå er det to “hyller” som går på tvers av svaa. Her er det enkelt å kome seg bort mot ura til høgre. Sjølve ura er laus, så vi ville gå så langt opp vi kunne for å unngå denne, og valde den øvste hylla. Men nederste hylle er nok enklare. Deretter inn i ura, og enkelt til skaret aust for Nordre. Deretter fulgte vi egga eit stykke, før urtrasking siste stykket til topps.

© Kristian Starheim

© Kristian Starheim

© Kristian Starheim

© Kristian Starheim

På toppen av Nordre var det bortimot like fint som på Store, og ingen sur vind, så her vart det ei lenger pause. Repetisjon av fotosessions, og fundering på neste års turmål. Det var generell einingheit i gruppa om at dette teikna til å bli ein knalltur.

© Kristian Starheim

Deretter gikk vi fonna forbi 1436-punktet, og tok flanken under 1322-punktet nedover mot Tverrdalen. Dette var eit veldig greit alternativ, og vi kunne gå på grasbakkar stort sett heile vegen ned. Tilbake til bilen klokka 16 etter 6 timar på tur.

© Kristian Starheim

© Kristian Starheim

Dette var utan tvil ein knalltur på ein av dei virkelig flottaste toppane i Sunmørsalpane, og i veldig kjekt turfølge!

Takk for turen!

© Kristian Starheim