Køyrde frå Lærdal kl. 9:50 i Polestaren fullada med vasskraft. Ca. 2:15 i køyretid. Tok oss tid til ein stopp på Sognefjellshytta, og litt stopp for fotografering på veg opp Leirdalen. Litt mat og førebuing, så luffa vi inn anleggsvegen ca. kl. 13. Greitt med start-etappe på grusveg, sjølv om det etter kvart blir litt kjedeleg. Tok av og inn på stien som ledar til brekryssinga over Smørstabbrea etter 2,5 km. Ikkje lenge på stien her, så tek det pålag ein sti opp mot steinørkenen. Greitt å finne ei grei lei opp. Lese terrenget, litt på kryss og tvers, og skjeldan rett på. Store steinblokker, sva og seinur, av ulik størrelse og valør på veg til topps. Når ein går ut på svablokkene like før Søre Stetinden, heilt mot stupet mot Tverrbytnede, (mot Storebjørn) får ein rette Stedinden i veldig flott profil. Får fram den loddrette vest-veggen. Frå Søre Stetinden er det ei litt smal egg bortover, så ur ned i skaret. Opp mot Stedinden er det lurt å halde egga. Elles gir det det seg sjølv. Ein skal opp. Nokon vardar kan også vere til hjelp undervegs. Når ein går slik bort egga, og ned mot skaret, ser Stetinden relativt bratt, og luftig ut. Men fjellet legg seg, som det heiter. Eit par brattare opptak, og ikke særleg luftig, sjølv om det på avstand såg slik ut. På toppen er det flatt, og god plass til mange. Vi var aleine på toppen. Sidan vi starta seint fekk vi dette privilegiet. Vi møtte mange folk på veg ned, då vi gikk opp. På toppen var det berre å sjå og sjå, og nyte dei flott ville fjella. Toppar, runde, spisse, med og utan brear. Breane er forresten fantastisk å sjå. Kva om Bjørnebrean som fyller magen til Storebjørn forsvinner ? Det vil vi ikkje. Takk for ein fin tur i lag med Marita.
User comments