Kvasshornet & Dombesteinseggene med ein sliten følgesvenn! (16.06.2018)
| Start point | Myklebustsætra (160m) |
|---|---|
| Endpoint | Myklebustsætra |
| Characteristic | Hillwalk |
| Duration | 4h 30min |
| Distance | 23.2km |
| Vertical meters | 1,390m |
| Map |
|
| Ascents | Dombesteinseggene (1,093m) | 16.06.2018 |
|---|---|---|
| Dombesteinseggene aust (1,061m) | 16.06.2018 | |
| Inste Aksla (1,059m) | 16.06.2018 | |
| Kvasshornet (1,094m) | 16.06.2018 | |
| Kårnyken (1,060m) | 16.06.2018 | |
| Rundehaugen (969m) | 16.06.2018 | |
| Sætredalsegga sør for (676m) | 16.06.2018 | |
| Ytste Aksla (1,050m) | 16.06.2018 |
Dette området er eit eldorado med særpreg! Steinart og eit fjell ein ikkje kan ta for gitt, labyrinter og eit fantastisk hyllesystem. Brått mellom alt, vide sletter og nesten som eit steppelandskap. Vatn og elver som denne dagen fossa avgårde, etter nokre døgn med etterlengta regn. (Fordi vi har hatt historisk regnfri i over 1 mnd her på Vestlandet) Gleda og spenninga ved å bevege seg inn og kike i nye terreng er like stor kvar gong. Ein veit aldri kva skattekammer og oaser ein finn! Kanskje ikkje heilt tilfeldig at det sto ein bil ifrå norsk geoforskning på parkering, då eg kom tilbake. Veret var meldt lettare her ute i Nordfjord, enn inne i Jølster. Så valget vart raskt bestemt, sidan eg hadde tenkt denne rundturen ei stund. Starta ifrå Fv 614 ved Myklebustsætra, etter litt styr med å få starte sporlogg på min Montana Garmin 650. Det hadde vore litt problem med touchskjermen på dei siste turer. Eg har nok tenkt at den etterkvart var mett av alder og bruk. Den har vore min faste og beste følgesvenn nesten dagleg. Og har berga meg mange ganger i skodde og ukjent terreng! Det vart ein flott rundtur via Dombesteinseggene og ingen andre å sjå enn tre praktfulle hjorter som beita ved Sætredalsvatnet 597 moh. Då eg sprang over Dombesteinseggene, kunne eg godt forstå kvifor det har fått det navnet. Vel nede til parkering og strålande nøgd etter ein fantastisk tur. Skulle eg lagre turminnet mitt på GPS, men den ville ikkje meir...Eg hadde ikkje trudd at ein skulle få så djupe følelser for ein "ting" men eg kjende at dette var vemodig! Eg hadde kjent på samme følelsen då eg mista kameraet mitt i bresprekken på klatretur opp Maritinden 1300 moh i Bremanger/Florø Men alt kan jo ikkje vare evig! Eg prøvde iallefall å trøste meg sjølv med det.
Men det finnast då alltid ein lykkelig slutt for snille jenter! Ved første høve i dag, fekk eg snakke med Garmin Norge. Der fekk eg fortelle om mitt langvarige avhengighetsforhold til min Gps, og det allerede etterkvart djupe savnet mitt etter den. Ei svensk trivelig dame hadde full medlidenheit over mitt tap :) Så kjære Janne, klart skal vi få orden på dette så raskt som mulig! Eg kjende lykkehormonane bruse av stor glede i meddelelsen av å få motta ein splitter ny oppgradert følgesvenn. Det kaller eg god service og langvarig garanti ifrå Garmin :) :)
User comments